TUN ABDUL HAMID MOHAMAD
Former Chief Justice of Malaysia
JAWAPAN KEPADA SEMUA PENGKRITIK SAYA
JAWAPAN KEPADA SEMUA PENGKRITIK SAYA
Oleh
Tun Abdul Hamid Mohamad
Pada 6 Mei 2017, saya menulis “Keperlembagaan Pelantikan Semula Hakim Negara Selepas Umur 66 Tahun Enam Bulan”. Itu adalah satu tahun sebelum GE 14, ketika BN dan Najib masih berkuasa.
Kira-kira dua bulan kemudian, pada 8 Julai 2017 iaitu sepuluh bulan selepas beliau “memuji” (plaudit) saya, Lim Kit Siang menulis dalam blognya (yang saya mula layari hanya apabila saya menulis rencana ini) di bawah tajuk “An Illegal Chief Justice With Raus’ Extension?” (“Ketua Hakim Negara Yang Tak Sah Dengan Pelanjutan Raus?” di mana beliau merujuk kepada rencana saya itu dengan persetujuan:
“Bekas ketua hakim negara, Abdul Hamid Mohamad secara terbuka menyatakan bahawa pelanjutan tempoh jawatan Raus selepas beliau mencapai umur persaraan mandatori 66 tahun dan enam bulan akan menjadi tidak berperlembagaan.
Hamid menulis dalam blognya bahawa beliau menulis bukanlah kerana beliau tidak sukakan Raus, tetapi hanya memberikan pandangannya mengenai keperlembagaan melantik Raus sebagai “hakim tambahan” dan memanjangkan perkhidmatannya sebagai ketua akim negara.
Hamid, yang merupakan ketua hakim nagara dari November 2007 hingga Oktober 2008, menegaskan bahawa pelanjutan perkhidmatan Raus melangkaui tempoh 66 tahun dan enam bulan boleh menjejaskan kebebasan badan kehakiman.
Beliau mencadangkan supaya Raus menolak tawaran kerajaan untuk melantiknya semula sebagai ketua hakim negara selepas 3 Ogos.”
Hampir setahun kemudian pada 9 Jun 2018, mstar.com.my melaporkan bahawa:
“Penasihat DAP, Lim Kit Siang (gambar) menggesa ketua hakim negara, Tun Md Raus Sharif dan presiden Mahkamah Rayuan, Tan Sri Zulkefli Ahmad Makinudin untuk meletakkan jawatan secara baik.”
Ingatlah bahawa, seawal 6 Mei 2017, saya telah menulis:
“Melainkan jika pelantikan itu telah dibuat dengan sahnya menurut mana-mana peruntukan lain, cara yang lebih baik untuk menyelesaikan masalah ini adalah bagi Tan Sri Md Raus mengetepikan kepentingan peribadi dan berkata “Saya telah menimbang semula mengenai keperlembagaan pelatikan ini dan saya merasa tidak selesa untuk terus memegang jawatan Ketua Hakim Negara dan saya meletak jawatan”.
Jika beliau berbuat demikian, saya pasti bahawa beliau akan diingati untuk jangka masa yang panjang kerana keberaniannya, tidak mementingkan diri, maruah dan integriti. Jiwanya juga akan tenang sepanjang hayat.”
Jadi, mengenai supremo DAP, saya fikir saya boleh berhenti di sini. Beliau hanya mengkritik saya sekali, mungkin dipengaruhi oleh apa yang dikatakan oleh Gopal Sri Ram tentang saya, dan mula mundur dua tahun kemudian dan terus memetik atau merujuk rencana saya dengan persetujuan.
Kembali ke perenggan pertama ucapan saya pada 21 Julai 2014 yang di perturunkan di atas. Apabila saya menulisnya, saya fikir saya hanya menyatakan fakta-fakta sejarah berdasarkan pengamatan saya kerana saya hidup dalam tempoh itu. Sebelum pergi lebih lanjut, saya ingin mengingatkan pembaca bahawa, dalam perenggan-perenggan pembukaan itu, saya bercakap mengenai “Semenanjung Tanah Melayu.”
Sekarang, saya merujuk kepada bantahan yang dibangkitkan oleh MCA. Untuk menjimatkan ruang, saya tidak akan mmetik apa yang mereka katakan. Sesungguhnya saya tidak perlu menjawab dan selama empat tahun saya tidak menjawab serangan mereka. Sebab? Seorang kawan menghantar kepada saya satu rencana yang ditulis oleh Helen Ang (yang saya tidak tahu atau kenal) bertajuk “My Reply to MCA’a Criticism of Tun Hamid” (Jawapan saya kepada Kritikan MCA terhadap Tun Hamid” bertarikh 10 September 2014. Rencana itu menyangkal satu demi satu kritikan MCA terhadap ucapan saya.
Sehingga saya menulis rencana ini, saya tidak pernah melayari blognya untuk mencari rencana itu. Apabila saya melakukannya semasa saya menulis rencana ini, saya benar-benar terkejut dengan minat yang tunjukkan kepada perenggan berkenaan dalam ucapan saya itu, dan pembelaannya oleh Helen Ang. Sudah tentu, pembaca, termasuk saya, telah mempelajari sesuatu daripada rencananya. Beliau layak menerima pujian daripada pembaca-pembaca yang menghargainya. Beliau tidak sepatutnya terganggu oleh komen kasar dan penghinaan pengkritiknya. Saya berterima kasih kepadanya.
Oleh kerana rencana itu panjang, saya hanya akan memilih beberapa bahagian-bahagian yang lebih penting.
“Menurut Asst Prof. Heng Pek Koon, mereka mempunyai orientasi budaya dan politik yang “strongly China-centric”.
Dalam rencananya mengenai reaksi orang Cina terhadap ketuanan Melayu, Dr Heng menulis bahawa walaupun orang Cina mahukan hak politik yang sama dengan orang Melayu , mereka juga mahukan dua kewarganegaraan.
Dan walaupun dengan memegang kewarganegaraan seperti mereka tuntut akan mewajibkan orang Cina menjadi setia kepada kedua-dua Malaya dan China, parti komunis – apabila cadangan Malayan Union sedang dibahaskan – mereka masih berpegang kepada keputusan bahawa “kesetiaan muktamad adalah kepada China sekiranya berlaku konflik antara kedua-dua negara”.
Menyelidiki kesedaran identiti orang Cina di Malaya, Fujio Hara – dalam kertas kajiannya untuk Institute of Developing Economies, Tokyo – menulis:
“Untuk sepuluh tahun pertama selepas berakhirnya Perang Dunia II, akhbar-akhbar berbahasa Cina yang diterbitkan di Malaya merujuk kepada China sebagai “tanah air’ mereka dan memberikan peristiwa di China sama, jika tidak lebih pentingnya, daripada urusan di Malaya. Fakta ini akan menjadi jelas kepada sesiapa sahaja yang membuka akhbar-akhba berbahasa Cina itu yang diterbitkan pada masa itu dan membaca tajuk utamanya.”
………….
Dua hari yang lalu, MCA mengeluarkan kenyataan akhbar berjudul “Bekas Ketua Hakim Negara mesti berhenti menyalahi pengorbanan bersama orang Melaya yang berbilang bangsa dalam perjuangan mencapai kemerdekaan’.
Sebelum tahun 1952*, tidak ramai orang Cina yang menjadi warganegara negara ini. Mereka BUKAN anak watan yang tertakluk kepada Raja-Raja Melayu. Ramai di antara mereka adalah China-centric dan berorientasi ke tanah air mereka (China). Orang Cina Peranakan tinggal di tanah jajahan British.
Orang Cina Selat (Straits Chinese) yang tinggal di Pulau Pinang dan Melaka menganggap diri mereka sebagai subjek British. Sebenarnya terdapat pergerakan orang-orang Pulau Pinang, termasuk golongan pemastautin, yang menentang kemasukan Pulau Pinang ke dalam Persekutuan pada tahun 1957. Mereka mahu memisahkan diri, lebih suka memilih kesetiaan mereka kepada Ratu England, seperti di Hong Kong.
Kenapa MCA menegaskan bahawa orang-orang Cina, yang tidak pernah menjadi rakyat Tanah Melayu, telah berjuang untuk membebaskan negara ini dari British?
………….
Setiausaha agung parti, Ong Ka Chuan menyatakan pada 8 Sept:
“MCA sangat kesal bahawa Ketua Hakim Negara Tun Abdul Hamid yang bersara telah mengucapkan pernyataan yang memegang asas sifar dengan menolak untuk mengiktiraf fakta sejarah bahawa perjuangan untuk Merdeka adalah usaha bersama oleh semua komuniti dengan wawasan umum kedaulatan dan kebebasan dari penjajahan British.”
Sebenarnya Tun Hamid memberikan gambaran yang saksama mengenai premis sejarah. (Tekanan ditambah).
Ong mendakwa bahawa “ucapan Tun Hamid adalah satu penghinaan yang keterlaluan terhadap sumbangan MCA, terutamanya, bapa pengasas parti Tun Tan Cheng Lock”.
Pengasas MCA, Sir Tan Cheng Lock adalah seorang Baba Melaka yang tidak boleh membaca hanzi (skrip Cina). Dia dianugerah gelaran (Sir – ditambah) oleh pemerintah Inggeris. Tan sama sekali tidak serupa dengan majoriti orang Cina di Malaysia hari ini.
……………
Setiausaha Agung MCA, Ong Ka Chuan mendakwa bahawa “dalam Perang Dunia II, semasa Pendudukan Jepun di Tanah Melayu, komuniti Cina, Melayu dan India telah mengorbankan nyawa mereka untuk mempertahankan Malaya daripada pasukan penyerang”.
Bintang Tiga Chin Peng berperang dengan penjajah Jepun kerana tanah air China berperang dengan Jepun. Dan kerana tentera Jepun menjadikan orang-orang Cina sebagai mangsa mereka, di sini.
Ong (MCA) dengan mudah mengabaikan untuk menyebut bahawa orang Cina komunis tidak mahu mengembalikan Tanah Melayu kepada pemerintahan oleh Raja-Raja Melayu jika mereka berjaya dalam pemberontakan mereka.
Setelah Jepun meninggalkan Tanah Melayu pada tahun 1945, komunis masih enggan meletakkan senjata mereka tetapi terus berperang melawan kerajaan Perikatan dan YDP Agong.
………….
Ong mengatakan bahawa kenyataan Tun Hamid tidak masuk akal. Sebaliknya, kenyataan Tun Hamid mempunyai asas sejarah.” (Tekanan ditambah).
Untuk selanjutnya, sila ikuti pautan ini. https://helenang.wordpress.com/tag/tun-abdul-hamid-mohamad/
Saya sangat terkejut dengan minat yang dibangkitkan oleh beberapa perenggan ucapan saya itu. Sila baca komen di blog Helen Ang. Perhatikan mutu perbincangan dan bandingkan dengan komen-komen di Malaysiakini.
Pada 8 September 2014, dua hari sebelum Helen Ang menerbitkan rencananya, Malaysia Times melaporkan,“Ex-CJ under fire for claiming ‘only Malay fought truly for Malaysia”. (“Bekas Ketua Hakim Negara dikutuk kerana mendakwa hanya Melayu yang benar-benar berjuang untuk Malaysia”). Ia memetik Naib Presiden Gerakan, Datuk A. Kohilan Pillay. Jelas sekali, memandangkan MCA secara terbuka telah mengkritik saya, Gerakan tidak dapat dilihat sebagai tidak berkata apa-apa. Saya akan memetik hanya tiga perenggan pertama laporan itu sebagai contoh.
“KUALA LUMPUR, 8 Sept: Naib Presiden Gerakan, Datuk A. Kohilan Pillay hari ini mengutuk kenyataan bekas Ketua Hakim Negara, Tun Abdul Hamid Mohamad yang mendakwa bahawa hanya orang Melayu yang benar-benar berjuang untuk kemerdekaan negara.
Beliau mencela bekas Ketua Hakim Negara itu atas ucapannya yang pelik dan menakutkan kerana Kohilan percaya bahawa adalah amat tidak adil untuk mengabaikan sumbangan masyarakat bukan Melayu dalam perjuangan negara untuk mencapai kemerdekaan dengan sikap berat sebelah dan pemikiran yang salah.
“Ia adalah satu kesalahan yang nyata kepada semua rakyat Malaysia dan hanya berfungsi untuk menambah salah faham antara masyarakat Malaysia.”
Oleh kerana isu itu telah dijawab oleh Helen Ang, saya tidak akan berkata apa-apa lagi. Walau bagaimanapun, saya hairan dengan apa yang dikatakan ditulis oleh seorang anak muda, Ahmad Ali Karim, dalam blog Helen Ang. Jika ia ditulis oleh orang lain, orang dewasa, sekalipun ia patut dipetik kerana kematangannya:
“Aunty Helen,
Terima kasih atas rencana yang hebat; Saya belajar banyak darinya. Sebenarnya, ibu saya yang membantu saya memahami ucapan Tun Hamid:
Mengapa Tun Hamid patut meminta maaf kerana menceritakan sejarah Malaysia? Tun tidak mengatakan perkara yang buruk tentang orang lain tetapi beliau mahu orang Melayu bersatu dan memahami hak mereka, melindungi Islam, menghormati Sultan, Perlembagaan Persekutuan, sejarah … .. Kohilan Pillay dari Gerakan mesti memahami bahawa sejarah tidak boleh diubah.”
No comments:
Post a Comment